- wylać
- dk Xb, \wylaćleję, \wylaćlejesz, \wylaćlej, \wylaćlał, \wylaćlali a. \wylaćleli, \wylaćlany - wylewać ndk I, \wylaćam, \wylaćasz, \wylaćają, \wylaćaj, \wylaćał, \wylaćany1. «lejąc usunąć płyn z jakiegoś naczynia, spowodować rozlanie się płynu po czymś»
Wylać mleko z dzbanka.
Wylać atrament, wino na obrus.
Wylać pomyje do zlewu.
Wylewać wodę z dziurawej łodzi.
Wylać na siebie flakon perfum.
◊ Wylewać łzy «mocno, gorzko płakać»◊ Wylać dużo, wiele łez «dużo się napłakać»◊ Wylać dziecko z kąpielą «zastosować zbyt drastyczny środek zaradczy, który nie tylko usuwa ujemne cechy jakiejś rzeczy, ale unicestwia samą rzecz»◊ Wylać na kogoś kubeł zimnej wody «ostudzić czyjś zapał, przywołać kogoś do porządku»◊ Wylać na kogoś, na czyjąś głowę gniew, złość, żółć «wyładować na kimś swój gniew»◊ Nie wylewać za kołnierz «lubić pić (napoje alkoholowe)»◊ posp. Wylać na kogoś kubeł pomyj «obrzucić kogoś obelgami»przen. «wyrazić, wypowiedzieć, uzewnętrznić coś (zwykle jakieś uczucie)»Wylać przed kimś swój ból, żal.
Wylewać duszę na papier.
2. «o rzece, strumieniu itp.: wystąpić z brzegów»Wylały potoki.
3. «pokryć jakąś powierzchnię roztopioną, krzepliwą substancją»Wylać drogę, ulicę, chodnik asfaltem, smołą.
4. pot. «usunąć, wyrzucić kogoś skądś»Wylać kogoś z uczelni, z pracy, ze szkoły.
wylać się - wylewać się «o płynach: wydobyć się z jakiegoś naczynia, zbiornika itp.; rozpłynąć się, rozlać po czymś»Woda wylewała się ze zbyt pełnego dzbanka.
Zupa wylała się na stół.
przen.Tłum wylewał się z pociągu.
Żal wylewał się łzami.
Słownik języka polskiego . 2013.