wyliczenie

wyliczenie
n I
1. rzecz. od wyliczyć.
2. lm D. \wyliczenieczeń
«zestawienie cyfrowe, spis wyliczający, rachunek wykazujący coś»

Teczka z wyliczeniami.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • wyliczenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. wyliczyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wyliczenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. wyliczenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} zestawienie kosztów czegoś, spis… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • enumeracja — ż I, DCMs. enumeracjacji, blm książk. «kolejne wymienienie; wyliczenie, wyszczególnienie» Enumeracja przywilejów. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • jak — I 1. «zaimek zastępujący przysłówki i równoważne z nimi części zdania» a) «używany w pytaniach lub zdaniach o charakterze ekspresywnym» Jak się masz? Jak zdrowie? Jak mi przykro! Jak pogodzić to wszystko? ◊ Jak mu tam «jak się nazywa» Zawołaj… …   Słownik języka polskiego

  • kalkulacja — ż I, DCMs. kalkulacjacji; lm D. kalkulacjacji (kalkulacjacyj) 1. «obliczenie, rachunek, dokładne wyliczenie; w produkcji: rozliczanie (podział) kosztów na jednostkę wytwarzanych, sprzedawanych towarów lub usług» Kalkulacja wstępna. Tania… …   Słownik języka polskiego

  • kwadratura — ż IV, CMs. kwadraturaurze; lm D. kwadraturaur 1. astr. «położenie planety, w którym linia prosta łącząca ją z Ziemią tworzy kąt prosty z linią prostą łączącą Ziemię ze Słońcem» 2. mat. «obliczenie powierzchni danej figury płaskiej w jednostkach… …   Słownik języka polskiego

  • mianowicie — «spójnik wyodrębniający człon zdania lub zdanie, któremu towarzyszy» a) «poprzedzający wymienienie, wyliczenie przedmiotów, podanie przykładów na to, o czym była mowa; a więc» Przyszła cała rodzina, a mianowicie: rodzice, dziadkowie, wujostwo. b) …   Słownik języka polskiego

  • przykład — m IV, D. u, Ms. przykładadzie; lm M. y 1. «wzór do naśladowania; człowiek, fakt, postępek godne naśladowania» Przykład rodziców. Być dla kogoś przykładem. Stawiać siebie, kogoś za przykład. Iść, robić coś za czyimś przykładem. Przykład idzie z… …   Słownik języka polskiego

  • spis — m IV, D. u, Ms. spissie; lm M. y 1. «tekst zawierający wyliczenie przedmiotów, osób, czynności itp., zwykle według pewnego, z góry założonego porządku; rejestr, wykaz» Całkowity, kompletny, pełny spis. Długi, krótki spis. Spis alfabetyczny. Spisy …   Słownik języka polskiego

  • więc — 1. «spójnik łączący zdania współrzędne wynikowe; poprzedza zdanie wyrażające skutek, wynik, wniosek wypływający z treści zdania poprzedniego» Padało, więc na plaży było pusto. Jest ładna, więc ma powodzenie. Matka zasnęła, więc zachowywali się… …   Słownik języka polskiego

  • wykaz — m IV, D. u, Ms. wykazzie; lm M. y «pismo zawierające dokładne wyliczenie osób, przedmiotów, faktów itp.; spis, lista, zestawienie» Wykaz nazwisk, książek, wydatków. Wykaz osób, postaci. Prowadzić, sporządzić wykaz …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”