- wymłócić
- dk VIa, \wymłócićcę, \wymłócićcisz, \wymłócićmłóć, \wymłócićcił, \wymłócićcony - wymłacać rzad. wymłócać ndk I, \wymłócićam, \wymłócićasz, \wymłócićają, \wymłócićaj, \wymłócićał, \wymłócićany«młócąc oddzielić nasiona, ziarno od kłosów, strąków itp.; uzyskać ziarno z danej ilości zboża, roślin»
Wymłócić cały zapas zboża.
Wymłócić ziarno cepami, maszyną.
Żyto świeżo wymłócone.
◊ pot. Wymłócić komuś grzbiet, plecy «zbić kogoś po grzbiecie, po plecach»
Słownik języka polskiego . 2013.