- wymowność
- ż V, DCMs. \wymownośćści, blmrzecz. od wymownya) w zn. 1:
Wymowność prelegenta.
b) przestarz. w zn. 2:Wymowność gestów, spojrzeń.
Słownik języka polskiego . 2013.
Wymowność prelegenta.
Wymowność gestów, spojrzeń.
Słownik języka polskiego . 2013.
elokwencja — ż I, DCMs. elokwencjacji, blm 1. «umiejętność pięknego, zrozumiałego wysławiania się; wymowność, krasomówstwo» Popisywać się elokwencją. Ktoś odznacza się elokwencją. 2. iron. «wielomówność, gadulstwo» ‹łac.› … Słownik języka polskiego