Wymowny kaznodzieja, adwokat, poseł.
Wymowny gest.
Wymowne spojrzenia, milczenie.
Wymowna cisza.
Słownik języka polskiego . 2013.
wymowny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wymownyni, wymownyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyrażający coś, wiele mówiący, znaczący, sugestywny, dający do myślenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wymowny ruch dłoni. Wymowne… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gadka — 1. pot. Do kogo ta gadka «zwrot wyrażający powątpiewanie w to, co mówi rozmówca» 2. pot. Gadka szmatka «rozmowa, mówienie o rzeczach mało ważnych, błahych, nieistotnych»: Mówi o samotności, pogodzeniu z losem, przemijaniu. – Gadka szmatka. J.… … Słownik frazeologiczny
taniec — 1. Do tańca i do różańca «o kimś, z kim można się zarówno bawić, jak i zajmować rzeczami poważnymi»: Wigura był niezwykle wesołym chłopakiem. Do tańca i do różańca. Miły, sympatyczny, układny i wymowny, reprezentował naszą trójkę na zewnątrz. WW… … Słownik frazeologiczny
elokwentny — elokwentnyni 1. «mający dar, łatwość wymowy; wymowny» 2. iron. «wielomówny, gadatliwy» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… … Słownik języka polskiego
mowny — mownyni, mownyniejszy 1. «związany z mówieniem, z mową; wyrażający się w mówieniu; służący do mówienia» Zainteresowania mowne dziecka. 2. przestarz. «wymowny, wygadany» Nie był zbyt mowny. □ Chłop mowny a kot łowny z głodu nie zemrą … Słownik języka polskiego
nośny — 1. «służący, przeznaczony do tego, żeby coś dźwigać, żeby być obciążonym; znoszący duże obciążenie» Części nośne konstrukcji dachowej. Konstrukcja nośna. Ściany nośne. Nośny szkielet budowli. ∆ techn. Siła nośna «zdolność znoszenia najwyższego… … Słownik języka polskiego
rozwiązać — dk IX, rozwiązaćwiążę, rozwiązaćwiążesz, rozwiązaćwiąż, rozwiązaćał, rozwiązaćany rozwiązywać ndk VIIIa, rozwiązaćzuję, rozwiązaćzujesz, rozwiązaćzuj, rozwiązaćywał, rozwiązaćywany 1. «usunąć węzeł, rozplątać coś związanego na supeł; rozsupłać… … Słownik języka polskiego
wygadany — wygadanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. wygadać (p.) wygadany w użyciu przym. «wymowny, gadatliwy» … Słownik języka polskiego
wymowność — ż V, DCMs. wymownośćści, blm rzecz. od wymowny a) w zn. 1: Wymowność prelegenta. b) przestarz. w zn. 2: Wymowność gestów, spojrzeń … Słownik języka polskiego
