- wynarodowić
- dk VIa, \wynarodowićwię, \wynarodowićwisz, \wynarodowićdów, \wynarodowićwił, \wynarodowićwiony - wynaradawiać ndk I, \wynarodowićam, \wynarodowićasz, \wynarodowićają, \wynarodowićaj, \wynarodowićał, \wynarodowićany«zniszczyć poczucie przynależności do swojego narodu; pozbawić cech narodowych, np. zabraniając używania narodowego języka»
Wynarodowić młodzież.
Wynarodowić mieszkańców podbitego kraju.
wynarodowić się - wynaradawiać się «zatracić cechy narodowe, stracić poczucie przynależności do swojego narodu»Wynarodowić się na emigracji.
Słownik języka polskiego . 2013.