wyniknąć

wyniknąć
dk Vc, \wyniknąćnie, \wyniknąćnikł a. \wyniknąćnął, \wyniknąćkła - wynikać ndk I, \wyniknąćka, \wyniknąćają, \wyniknąćał
1. «stać się przyczynowo uzasadnionym następstwem czegoś, powstać jako rezultat czegoś; wziąć początek z czegoś»

Między braćmi wynikł spór.

Wynikła sprawa podjęcia czynu społecznego.

2. częściej ndk «wypływać jako wniosek, konkluzja, stwierdzenie; okazywać się»

Z tego co mówi wynika, że wiele przeszedł.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • wyniknąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wynikać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wynikać — → wyniknąć …   Słownik języka polskiego

  • sito — n III, Ms. sicie; lm D. sit 1. «sprzęt gospodarski służący do przesiewania mąki, rzadziej innych materiałów sypkich, lub do cedzenia, mający kształt płytkiego bębna z łubu, metalu lub plastyku, z dnem z siatki włosianej, drucianej lub… …   Słownik języka polskiego

  • wszelako — książk. «spójnik uwydatniający kontrast, treść przeciwną do tej, która powinna wyniknąć z poprzedniego zdania; jednak, pomimo to, a przecież, wszakże» Był oszczędny, wszelako nie skąpy …   Słownik języka polskiego

  • wyjść — dk, wyjśćjdę, wyjśćjdziesz, wyjdź, wyszedł, wyszła, wyszli wychodzić ndk VIa, wyjśćdzę, wyjśćdzisz, wyjśćchodź, wyjśćdził 1. «opuścić jakieś miejsce, zwykle udając się dokądś, w jakimś celu» Wyjść z domu. Wyjść na spacer. Wyjść po zakupy. Wyjść… …   Słownik języka polskiego

  • wypaść — I dk Vc, wypaśćpadnę, wypaśćpadniesz, wypaśćpadnij, wypaśćpadł, wypaśćpadłszy wypadać ndk I, wypaśćam, wypaśćasz, wypaśćają, wypaśćaj, wypaśćał 1. «straciwszy punkt oparcia, spadłszy znaleźć się na zewnątrz czegoś, poza czymś; oddzielić się nagle …   Słownik języka polskiego

  • wywiązać się — dk IX, wywiązać sięwiążę się, wywiązać sięwiążesz się, wywiązać sięwiąż się, wywiązać sięał się wywiązywać się ndk VIIIa, wywiązać sięzuję się, wywiązać sięzujesz się, wywiązać sięzuj się, wywiązać sięywał się 1. «powstać, wyniknąć, rozwinąć się… …   Słownik języka polskiego

  • zrodzić — dk VIa, zrodzićdzę, zrodzićdzisz, zrodź a. zródź, zrodzićdził, zrodzićdzony «spowodować, wywołać coś, przyczynić się do powstania czegoś» Niepowodzenia zrodziły w niej niechęć do wszystkiego. Czyjeś zachowanie zrodziło podejrzenia. Sytuacja… …   Słownik języka polskiego

  • wynikać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os. ndk VIIIa, wynikaća, wynikaćają {{/stl 8}}– wyniknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb, wynikaćnie, wynikaćnikł || nął, wynikaćkła {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się następstwem… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”