wypakować

wypakować
dk IV, \wypakowaćkuję, \wypakowaćkujesz, \wypakowaćkuj, \wypakowaćował, \wypakowaćowany - wypakowywać ndk VIIIa, \wypakowaćowuję, \wypakowaćowujesz, \wypakowaćowuj, \wypakowaćywał, \wypakowaćywany
1. «wyjąć coś z paki, z bagażu; wydobyć coś, co było zapakowane; wyładować, rozładować»

Wypakować walizki.

Wypakować rzeczy z kufra.

Wypakować zakupy, prezenty.

2. przestarz. dziś zwykle w imiesł. biernym «nakłaść dużo czegoś w coś, do czegoś, na coś; naładować»

Plecak wypakowany bielizną.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • wypakowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wypakowywaćowuję, wypakowywaćowuje, wypakowywaćany {{/stl 8}}– wypakować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, wypakowywaćkuję, wypakowywaćkuje, wypakowywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyładować — dk IV, wyładowaćduję, wyładowaćdujesz, wyładowaćduj, wyładowaćował, wyładowaćowany wyładowywać ndk VIIIa, wyładowaćowuję, wyładowaćowujesz, wyładowaćowuj, wyładowaćywał, wyładowaćywany 1. «wynieść, wyjąć z czegoś ładunek; opróżnić coś (np. wagon …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”