wypłoszyć

wypłoszyć
dk VIb, \wypłoszyćszę, \wypłoszyćszysz, \wypłoszyćpłosz, \wypłoszyćszył, \wypłoszyćszony - wypłaszać ndk I, \wypłoszyćam, \wypłoszyćasz, \wypłoszyćają, \wypłoszyćaj, \wypłoszyćał, \wypłoszyćany
«płosząc wypędzić»

Wypłoszyć kota z kuchni.

Wypłoszyć kury z ogrodu.

Wypłoszyć złodzieja.

wypłoszyć się «wystraszyć się, uciec w popłochu»

Zając wypłoszył się usłyszawszy strzał.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • wypłoszyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wypłaszać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wypłoszyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, wypłoszyć sięszę się, wypłoszyć sięszy się {{/stl 8}}{{stl 7}} przestraszyć się, uciec ze strachu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kuropatwy wypłoszyły się, gdy podszedłem bliżej. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wypłaszać — → wypłoszyć …   Słownik języka polskiego

  • wypłaszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wypłaszaćam, wypłaszaća, wypłaszaćają, wypłaszaćany {{/stl 8}}– wypłoszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wypłaszaćszę, wypłaszaćszy, wypłaszaćszony {{/stl 8}}{{stl 7}} płosząc, wyganiać; nagłym wejściem, gestem,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • legowisko — n II, N. legowiskokiem; lm D. legowiskoisk «miejsce do leżenia, posłanie, zwłaszcza liche, prymitywne; także miejsce snu, schronienie zwierząt; leże, barłóg» Legowisko ze słomy. Wypłoszyć dzika z legowiska …   Słownik języka polskiego

  • matecznik — m III, D. a, N. matecznikkiem; lm M. i 1. «trudno dostępne miejsce w puszczy, gdzie są legowiska zwierzyny leśnej (zwłaszcza grubego zwierza); gęstwina w głębi puszczy, ostęp leśny» Wypłoszyć zwierzę z matecznika. Zwierz zaszył się w mateczniku.… …   Słownik języka polskiego

  • wykurzyć — dk VIb, wykurzyćrzę, wykurzyćrzysz, wykurzyćkurz, wykurzyćrzył, wykurzyćrzony wykurzać ndk I, wykurzyćam, wykurzyćasz, wykurzyćają, wykurzyćaj, wykurzyćał, wykurzyćany «wypłoszyć coś za pomocą dymu» Wykurzyć pszczoły z ula, lisa z nory. przen.… …   Słownik języka polskiego

  • gniazdo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. gnieździe {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} schronienie naturalne lub budowane przez zwierzęta, głównie ptaki i owady, z różnych materiałów (np. traw, sitowia), zamieszkiwane przez… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”