Wypocząć po pracy.
Wypoczywać nad morzem, w górach.
Słownik języka polskiego . 2013.
wypocząć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wypoczywać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypoczywać — → wypocząć … Słownik języka polskiego
czas — 1. Ciężkie czasy «okres kryzysu, niedostatku, trudności materialnych, kłopotów»: (...) dzięki stałemu zajęciu – umożliwiała przeżycie całej rodzinie w tych ciężkich czasach. R. Antoszewski, Kariera. 2. Coś jest kwestią czasu «coś musi… … Słownik frazeologiczny
wypoczywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wypoczywaćam, wypoczywaća, wypoczywaćają {{/stl 8}}– wypocząć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, wypoczywaćcznę, wypoczywaćcznie, wypoczywaćcznij, wypoczywaćczął, wypoczywaćczęli, wypoczywaćczęty {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powietrze — 1. Coś wisi, zawisło w powietrzu «pewne symptomy wskazują, że coś zdarzy się lada chwila»: Wojna rosyjsko japońska wisi w powietrzu. J. Parandowski, Niebo. Otóż, proszę państwa, być może to wisi w powietrzu, ale do sporu między Sejmem a… … Słownik frazeologiczny
wszystek — Komuś się zdaje, wydaje, ktoś myśli, że pozjadał, zjadł, posiadł wszystkie rozumy zob. rozum 3. Mieć wszystkie klepki (w głowie, na miejscu) zob. klepka 2. (Najeść się, wyspać się, wypocząć itp.) za wszystkie czasy zob. czas 13. Nie mieć… … Słownik frazeologiczny
odespać — dk IX, odeśpię, odeśpisz, odeśpij, odespaćał, odespaćany odsypiać ndk I, odespaćam, odespaćasz, odespaćają, odespaćaj, odespaćał, odespaćany «powetować sobie spaniem spowodowany czymś brak snu; śpiąc wypocząć po czymś» Odespać trudy podróży,… … Słownik języka polskiego
odpocząć — dk Va, odpocząćcznę, odpocząćczniesz, odpocząćcznij, odpocząćczął, odpocząćczęła, odpocząćczęli, odpocząćcząwszy odpoczywać ndk I, odpocząćam, odpocząćasz, odpocząćają, odpocząćaj, odpocząćał «przerwać jakąś pracę, czynność połączoną z wysiłkiem; … Słownik języka polskiego
powietrze — n I, blm 1. «mieszanina gazów (głównie azotu i tlenu) otaczająca grubą warstwą kulę ziemską, tworząca jej atmosferę» Czyste, świeże, ostre, rześkie, łagodne, przejrzyste powietrze. Chłodne, mroźne, arktyczne powietrze. Duszne, parne, wilgotne,… … Słownik języka polskiego
rozprężyć — dk VIb, rozprężyćżę, rozprężyćżysz, rozprężyćpręż, rozprężyćżył, rozprężyćżony rozprężać ndk I, rozprężyćam, rozprężyćasz, rozprężyćają, rozprężyćaj, rozprężyćał, rozprężyćany 1. «prężąc powiększyć długość, objętość czegoś; rozszerzyć, rozciągnąć … Słownik języka polskiego
