wyprażyć

dk VIb, \wyprażyćżę, \wyprażyćżysz, \wyprażyćpraż, \wyprażyćżył, \wyprażyćżony - wyprażać ndk I, \wyprażyćam, \wyprażyćasz, \wyprażyćają, \wyprażyćaj, \wyprażyćał, \wyprażyćany

«ogrzać jakąś substancję (np. rudę żelaza) zwykle poniżej temperatury topnienia w celu wywołania określonych przemian (fizycznych i chemicznych), umożliwiających wykorzystanie składników tej substancji lub dalszą jej przeróbkę»

Wyprażać rudę, węgiel.

wyprażyć się «spędzić pewien czas będąc wystawionym na działanie promieni słonecznych; wygrzać się»