- wysiudać
- dk I, \wysiudaćam, \wysiudaćasz, \wysiudaćają, \wysiudaćaj, \wysiudaćał, \wysiudaćanypot. «wyrzucić, wypędzić, usunąć siłą, podstępem; wykurzyć»
Próbowano mnie stąd wysiudać.
Wysiudano go z mieszkania i odtąd tułał się po znajomych.
Słownik języka polskiego . 2013.