wysłowić

wysłowić
dk VIa, \wysłowićwię, \wysłowićwisz, \wysłowićsłów, \wysłowićwił, \wysłowićwiony - wysławiać ndk I, \wysłowićam, \wysłowićasz, \wysłowićają, \wysłowićaj, \wysłowićał, \wysłowićany
«wyrazić coś słowami, wypowiedzieć coś»

Nie umieć wysłowić swoich uczuć.

wysłowić się - wysławiać się «wyrazić coś słowami, jakimś językiem; wypowiedzieć się»

Z trudem wysławiał się po polsku.

Wysławiać się jasno.

Nie umiał się poprawnie wysłowić.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • wysłowić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wysławiać I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wysłowić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wysławiać się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wysławiać się – wysłowić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wyrażać słowami swoje myśli, odczucia; wypowiadać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z trudem wysławiał się po polsku. Wysławiał się gładko. Nie umiał się wysłowić. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wysławiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wysławiaćam, wysławiaća, wysławiaćają {{/stl 8}}– wysłowić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wysławiaćwię, wysławiaćwi, wysławiaćsłów, wysławiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrażać coś słowami; wypowiadać, wymawiać :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje …   Słownik frazeologiczny

  • wyraziście — wyraziścieej 1. «w sposób pełen wyrazu, ekspresji; sugestywnie, dobitnie, dosadnie» Opisać coś wyraziście. Wyraziście się wysłowić. 2. «w sposób wyraźnie widoczny; wyraźnie» Twarz wyraziście odbijała od ciemnych włosów …   Słownik języka polskiego

  • wysławiać — I ndk I, wysławiaćam, wysławiaćasz, wysławiaćają, wysławiaćaj, wysławiaćał, wysławiaćany rzad. wysławić dk VIa, wysławiaćwię, wysławiaćwisz, wysławiaćsław, wysławiaćwił, wysławiaćwiony, podn. «mówić, pisać o kimś z uznaniem, nie szczędząc pochwał …   Słownik języka polskiego

  • zaplątać — dk IX, zaplątaćplączę, zaplątaćplączesz, zaplątaćplącz, zaplątaćał, zaplątaćany rzad. zaplątywać ndk VIIIa, zaplątaćtuję, zaplątaćtujesz, zaplątaćtuj, zaplątaćywał, zaplątaćywany «plącząc zamotać, zaczepić jedno o drugie; splątać» Zaplątać nici,… …   Słownik języka polskiego

  • mieć gadane [gadkę] — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} umieć się wysłowić, broniąc swoich racji, być elokwentnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Facet ma gadane. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nie umieć powiedzieć [sklecić] trzech słów — {{/stl 13}}{{stl 33}} być tępym, nie umieć się wysłowić {{/stl 33}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”