wytarzać

dk I, \wytarzaćam, \wytarzaćasz, \wytarzaćają, \wytarzaćaj, \wytarzaćał, \wytarzaćany

«tarzając unurzać, ubrudzić kogoś, coś w czymś; przewróciwszy potoczyć po ziemi»

Wytarzał go w piachu.

wytarzać się «tarzając się ubrudzić się, oblepić się czymś; położywszy się potoczyć się przez pewien czas»

Wytarzali się w trawie.