- wytruć
- dk Xa, \wytrućtruję, \wytrućtrujesz, \wytrućtruj, \wytrućtruł, \wytrućtruty - rzad. wytruwać ndk I, \wytrućam, \wytrućasz, \wytrućają, \wytrućaj, \wytrućał, \wytrućany«trując spowodować wyginięcie; trując wymordować wielu albo wszystkich; otruć»
Wytruć insekty, muchy, myszy.
wytruć się - rzad. wytruwać się1. «wytruć siebie wzajemnie»2. «o większej liczbie zwierząt: zostać wytrutym»Pszczoły wytruły się.
Słownik języka polskiego . 2013.