wytyczyć

wytyczyć
dk VIb, \wytyczyćczę, \wytyczyćczysz, \wytyczyćtycz, \wytyczyćczył, \wytyczyćczony - wytyczać ndk I, \wytyczyćam, \wytyczyćasz, \wytyczyćają, \wytyczyćaj, \wytyczyćał, \wytyczyćany
«oznaczyć, wyznaczyć w terenie lub na planie linie, granice czegoś, zwłaszcza drogi, ulice»

Wytyczyć szlak kolejowy.

Wytyczyć trasę przejazdu.

Wytyczyć drogę.

przen.

Wytyczyć kierunki działania.

Wytyczyć linię postępowania.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • wytyczyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wytyczać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wytyczać — → wytyczyć …   Słownik języka polskiego

  • wytyczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wytyczaćam, wytyczaća, wytyczaćają, wytyczaćany {{/stl 8}}– wytyczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wytyczaćczę, wytyczaćczy, wytyczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • arteria — ż I, DCMs. arteriarii; lm D. arteriarii (arteriaryj) 1. «ważna droga komunikacyjna lądowa (np. linia kolejowa, główna ulica miasta) lub wodna (np. kanał, rzeka), przystosowana do dużego ruchu pojazdów; szlak, trasa» Dawna, handlowa arteria.… …   Słownik języka polskiego

  • bojka — ż III, CMs. bojkajce; lm D. bojkajek «mała boja służąca zwykle do oznaczania na wodzie miejsca, gdzie zarzucono sieci, kotwicę itp.» Wytyczyć kąpielisko bojkami …   Słownik języka polskiego

  • granica — ż II, DCMs. granicacy; lm D. granicaic 1. «linia zamykająca lub oddzielająca pewien określony obszar; kontur, zarys; linia oddzielająca terytorium jednego państwa od innych» Granica parceli, wsi, miasta, województwa. Granica zasięgu… …   Słownik języka polskiego

  • kierunek — m III, D. kieruneknku, N. kieruneknkiem; lm M. kieruneknki 1. «strona, ku której zwraca się jakiś ruch lub zwrócony jest jakiś przedmiot; droga, linia prowadząca do jakiegoś miejsca, celu» Kierunek niewiadomy, południowy, poziomy, przeciwny.… …   Słownik języka polskiego

  • nakreślić — dk VIa, nakreślićlę, nakreślićlisz, nakreślićkreśl, nakreślićlił, nakreślićlony rzad. nakreślać ndk I, nakreślićam, nakreślićasz, nakreślićają, nakreślićaj, nakreślićał, nakreślićany 1. «przedstawić coś za pomocą kresek, linii; narysować»… …   Słownik języka polskiego

  • pokierować — dk IV, pokierowaćruję, pokierowaćrujesz, pokierowaćruj, pokierowaćował, pokierowaćowany 1. «nadać kierunek czemuś, skierować kogoś, coś w którąś stronę; nadać czemuś określony tok» Pokierować rzekę w nowe koryto. Pokierować swoimi sprawami.… …   Słownik języka polskiego

  • polityka — ż III, CMs. politykayce, blm «działalność władzy państwowej, rządu w dziedzinach społecznej, gospodarczej, kulturalnej, wojskowej i innych, dotycząca spraw wewnętrznych państwa lub stosunków z innymi krajami; działalność grupy społecznej, partii …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”