Wywabić kogoś z domu.
Wywabić ptaka z klatki.
Wywabić tłuste plamy z ubrania.
Słownik języka polskiego . 2013.
wywabiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wywabiaćam, wywabiaća, wywabiaćają, wywabiaćany {{/stl 8}}– wywabić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wywabiaćbię, wywabiaćbi, wywabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wabiąc,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
do szczętu — «całkowicie, do cna, ze wszystkim, zupełnie» Do szczętu wywabić plamę. Włosy zbielały mu do szczętu. Choroba zjadła go do szczętu … Słownik języka polskiego
odbarwić — dk VIa, odbarwićwię, odbarwićwisz, odbarwićbarw, odbarwićwił, odbarwićwiony odbarwiać ndk I, odbarwićam, odbarwićasz, odbarwićają, odbarwićaj, odbarwićał, odbarwićany «pozbawić barwy, koloru; usunąć, wywabić barwę, kolor (za pomocą środków… … Słownik języka polskiego
odmyć — dk Xa, odmyćmyję, odmyćmyjesz, odmyćmyj, odmyćmył, odmyćmyty odmywać ndk I, odmyćam, odmyćasz, odmyćają, odmyćaj, odmyćał, odmyćany «myjąc oczyścić coś; usunąć, wywabić z czegoś zanieczyszczenia» Odmyć brud z rąk. Odmyć ręce ze smoły, z żywicy … Słownik języka polskiego
puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… … Słownik języka polskiego
wyprać — dk IX, wypraćpiorę, wypraćpierzesz, wypraćpierz, wypraćprał, wypraćprany wypierać ndk I, wypraćam, wypraćasz, wypraćają, wypraćaj, wypraćał, wypraćany 1. tylko dk «oczyścić tkaninę z brudu za pomocą wody i mydła (lub innych środków piorących);… … Słownik języka polskiego
zatłuszczenie — n I 1. rzecz. od zatłuścić. 2. lm D. zatłuszczenieeń «miejsce zatłuszczone» Wywabić, usunąć zatłuszczenia z materiału … Słownik języka polskiego
вивабити — пляму (432)<пол. wywabić plamę вивести пляму; [MО,VI] … Толковый украинский словарь
