wywiać

dk Xb, \wywiaćwieję, \wywiaćwiejesz, \wywiaćwiej, \wywiaćwiał, \wywiaćwiali a. \wywiaćwieli, \wywiaćwiany - wywiewać ndk I, \wywiaćam, \wywiaćasz, \wywiaćają, \wywiaćaj, \wywiaćał, \wywiaćany

1. «wiejąc usunąć, wydmuchać coś skądś (zwykle o wietrze); wylecieć skądś z wiatrem»

Wiatr wywiał śnieg ze zbocza.

Ciepło wywiewało przez szpary w oknie.

2. pot. «wyjść, wyjechać skądś (zwykle niespodziewanie); uciec»

Wywiać z domu, z miasteczka.