wywłaszczać

wywłaszczać
ndk I, \wywłaszczaćam, \wywłaszczaćasz, \wywłaszczaćają, \wywłaszczaćaj, \wywłaszczaćał, \wywłaszczaćany - wywłaszczyć dk VIb, \wywłaszczaćczę, \wywłaszczaćczysz, \wywłaszczaćwłaszcz, \wywłaszczaćczył, \wywłaszczaćczony
«pozbawiać kogoś prawa własności, odbierać komuś własność (zwykle na rzecz państwa) na mocy ustawy, przeważnie za odszkodowaniem; sprawiać, że coś przestaje być czyjąś własnością»

Wywłaszczyć obszarników.

Wywłaszczyć tereny, na których ma być zbudowana fabryka.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • wywłaszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wywłaszczaćam, wywłaszczaća, wywłaszczaćają, wywłaszczaćany {{/stl 8}}– wywłaszczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wywłaszczaćczę, wywłaszczaćczy, wywłaszczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} odbierać lub ograniczać przez …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wywłaszczyć — → wywłaszczać …   Słownik języka polskiego

  • wyzuwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyzuwaćam, wyzuwaća, wyzuwaćają, wyzuwaćany {{/stl 8}}– wyzuć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, wyzuwaćzuję, wyzuwaćzuje, wyzuwaćzuty {{/stl 8}}{{stl 7}} pozbawiać kogoś czegoś (najczęściej majątku), zabierać coś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”