wywłaszczyć

wywłaszczyć

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • wywłaszczać — ndk I, wywłaszczaćam, wywłaszczaćasz, wywłaszczaćają, wywłaszczaćaj, wywłaszczaćał, wywłaszczaćany wywłaszczyć dk VIb, wywłaszczaćczę, wywłaszczaćczysz, wywłaszczaćwłaszcz, wywłaszczaćczył, wywłaszczaćczony «pozbawiać kogoś prawa własności,… …   Słownik języka polskiego

  • dobro — n III, Ms. dobrobru (dobrobrze); lm D. dóbr 1. blm «to, co jest oceniane jako pomyślne, pożyteczne, wartościowe; ideał moralny» Poczucie dobra i zła. Wyświadczyć komuś dobro. Czynienie dobra. 2. blm «skłonność do czynienia dobrze; łagodność,… …   Słownik języka polskiego

  • wywłaszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wywłaszczaćam, wywłaszczaća, wywłaszczaćają, wywłaszczaćany {{/stl 8}}– wywłaszczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wywłaszczaćczę, wywłaszczaćczy, wywłaszczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} odbierać lub ograniczać przez …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wywłaszczenie — n I rzecz. od wywłaszczyć Ustawa o wywłaszczeniu …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”