- chiromanta
- m odm. jak ż IV, CMs. \chiromantancie; lm M. \chiromantanci, DB. \chiromantatów«człowiek zajmujący się chiromancją»‹z gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
chiromantă — chiromántă s. f., pl. chirománte Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic … Dicționar Român
chiromanta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. chiromantancie; lm M. chiromantanci {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba zajmująca się wróżeniem z ręki (uważana za fachowca w tej dziedzinie) <gr.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Chiromant, der — Der Chirománt, des en, plur. die en, derjenige, welcher die Afterkunst verstehet, aus den Linien in der Hand wahrzusagen. Daher die Chiromantīe, diese Afterkunst; chiromántisch, darin gegründet. Aus dem Griech. und Lat. Chiromanta, Chiromantia … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
CHIRONOMI — Graece Χειρονέμοι, in Scena olim dictisunt, qui pedum totiusque corporis adminiculô, manuum inprimis artificiosô motu quidquid vellent, exprimebant, repraesentabantque notae cuiusdam personae, in quam a Boeta canticum, Graecis ὑπόρχημα, scriptum… … Hofmann J. Lexicon universale