wzbijać
Look at other dictionaries:
wzbijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wzbijaćam, wzbijaća, wzbijaćają, wzbijaćany {{/stl 8}}– wzbić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, wzbiję, wzbije, wzbity {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować wzniesienie się do góry czegoś lotnego, lekkiego, sypkiego, np.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzbijać się – wzbić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wznosić się w powietrze, wzlatywać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jastrząb wzbił się wysoko. Opary znad bagien wzbiły się w górę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzbić — dk Xa, wzbiję, wzbijesz, wzbij, wzbił, wzbity wzbijać ndk I, wzbićam, wzbićasz, wzbićają, wzbićaj, wzbićał, wzbićany «spowodować uniesienie się czegoś w górę (np. kurzu, śniegu); podrzucić coś ponad ziemię» Wzbijać tumany kurzu. Wiatr wzbił w… … Słownik języka polskiego
duma — ż IV, CMs. dumamie 1. blm «poczucie osobistej godności, wartości własnej, własnego środowiska; ambicja; także nieraz zbyt wygórowane pojęcie o sobie, nieprzystępność, wyniosłość, pycha» Szlachetna, niepohamowana, obrażona duma. Duma rozpiera,… … Słownik języka polskiego
lecieć — ndk VIIa, leciećcę, leciećcisz, leć, leciećciał, leciećcieli 1. «przebywać jakąś przestrzeń w powietrzu za pomocą skrzydeł lub specjalnego mechanizmu; kierować statkiem powietrznym» Ptak, motyl, samolot leci. Lecieć samolotem. Lecieć do Paryża. 2 … Słownik języka polskiego
piąć się — ndk Xc, pnę się, pniesz się, pnij się, piął się, pięła się, pięli się «posuwać się w górę, drapać się, wspinać, zwykle z trudem, pokonując opór; o roślinach: rosnąć czepiając się podpory» Piąć się po schodach, pod górę. Bluszcz, winogrona pną się … Słownik języka polskiego
śmigać — ndk I, śmigaćam, śmigaćasz, śmigaćają, śmigaćaj, śmigaćał śmignąć dk Va, śmigaćnę, śmigaćniesz, śmigaćnij, śmigaćnął, śmigaćnęła, śmigaćnęli, śmigaćnąwszy 1. «wykonywać szybki ruch czymś trzymanym w ręce (zwykle czymś wąskim i długim); ciąć,… … Słownik języka polskiego
podnosić się – podnieść się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nadawać swemu ciału pozycję pionową lub unosić je na czymś; powstawać; wspinać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podnieść się z fotela. Podniosła się zza biurka. Podniósł się na rękach.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ulatać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ulataćam, ulataća, ulataćają, {{/stl 8}}ulatywać {{/stl 13}}{{stl 8}}ndk Ib, ulataćtuję, ulataćtuje {{/stl 8}}– ulecieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIb, ulataćcę, ulataćci, ulataćciał, ulataćcieli {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
unosić się — I – unieść się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do człowieka: przemieszczać swe ciało do góry, wzwyż, podnosić je w górę z pozycji leżącej, siedzącej; dźwigać, podciągać, wspinać się : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
