Wzbijać tumany kurzu.
Wiatr wzbił w górę pożółkłe liście.
Samolot wzbił się wysoko, w przestworza.
Mgła wzbiła się w górę.
Słownik języka polskiego . 2013.
wzbić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wzbijać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzbijać się – wzbić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wznosić się w powietrze, wzlatywać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jastrząb wzbił się wysoko. Opary znad bagien wzbiły się w górę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzbijać — → wzbić … Słownik języka polskiego
wznieść — dk XI, wzniosę, wzniesiesz, wznieś, wzniósł, wzniosła, wznieśli, wzniesiony, wzniósłszy wznosić ndk VIa, wznoszę, wznieśćsisz, wznoś, wznieśćsił, wznoszony 1. «unieść wysoko, wyciągnąć w górę; podnieść» Wznieść rękę ku górze. Wznieść szablę do… … Słownik języka polskiego
chmura — ż IV, CMs. chmurze; lm D. chmur 1. «zawieszone w atmosferze widzialne skupienie drobniutkich kropelek wody, kryształków lodu albo ich mieszaniny, powstające w wyniku kondensacji pary wodnej» Ciężka, czarna, granatowa, ołowiana chmura. Chmura… … Słownik języka polskiego
podlecieć — dk VIIa, podleciećcę, podleciećcisz, podleciećleć, podleciećciał, podleciećcieli podlatywać ndk VIIIa, podleciećtuję, podleciećtujesz, podleciećtuj, podleciećywał 1. «wznieść się, wzbić się w powietrze, do góry, na niewielką odległość; lecąc… … Słownik języka polskiego
podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… … Słownik języka polskiego
unieść — dk XI, uniosę, uniesiesz, unieś, uniósł, uniosła, unieśli, uniesiony unosić ndk VIa, unoszę, unieśćsisz, unoś, unieśćsił, unoszony 1. «dźwignąć coś w górę, podciągnąć ku górze, umieścić coś wyżej niż poprzednio; podnieść, wznieść» Unieść głowę.… … Słownik języka polskiego
wylecieć — dk VIIa, wyleciećcę, wyleciećcisz, wyleciećleć, wyleciećciał, wyleciećcieli wylatywać ndk VIIIa, wyleciećtuję, wyleciećtujesz, wyleciećtuj, wyleciećywał 1. «o istotach mogących fruwać: wydostać się skądś na skrzydłach, wyfrunąć, ulecieć» Ptak… … Słownik języka polskiego
wzlecieć — dk VIIa, wzleciećcę, wzleciećcisz, wzleć, wzleciećciał, wzleciećcieli wzlatywać ndk VIIIa, wzleciećtuję, wzleciećtujesz, wzleciećtuj, wzleciećywał 1. «wznieść się, wzbić się w górę; unieść się (zwykle o ptakach, owadach, rzadziej o samolotach i… … Słownik języka polskiego
