- zabrukować
- dk IV, \zabrukowaćkuję, \zabrukowaćkujesz, \zabrukowaćkuj, \zabrukowaćował, \zabrukowaćowany«pokryć, wyłożyć brukiem»
Zabrukować podwórze.
Zabrukowany dziedziniec.
Słownik języka polskiego . 2013.
Zabrukować podwórze.
Zabrukowany dziedziniec.
Słownik języka polskiego . 2013.
zabrukować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, zabrukowaćkuję, zabrukowaćkuje, zabrukowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} pokryć, wyłożyć coś brukiem; wybrukować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabrukować plac, wjazd do garażu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień