zabrudzić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}brudzić (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brudzić się – pobrudzić się, ubrudzić się, zabrudzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} brudzić samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Brudzić się przy wymiataniu komina. Pobrudzić się atramentem. Ubrudzić się czekoladą. Zabrudzić się smarem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osmarować — dk IV, osmarowaćruję, osmarowaćrujesz, osmarowaćruj, osmarowaćował, osmarowaćowany osmarowywać ndk VIIIa, osmarowaćowuję, osmarowaćowujesz, osmarowaćowuj, osmarowaćowywał, osmarowaćywany «posmarować z wierzchu, zabrudzić, pobrudzić czymś» przen.… … Słownik języka polskiego
ubabrać — dk IX, ubabraćbrzę, ubabraćbrzesz, ubabrz, ubabraćał, ubabraćany a. I, ubabraćam, ubabraćasz, ubabraćają, ubabraćaj pot. «ubrudzić, zabrudzić; upaprać» Ubabrane w glinie ręce. Ubabrać sobie buty. ubabrać się pot. «zabrudzić się; upaprać się»… … Słownik języka polskiego
zanieczyścić — dk VIa, zanieczyścićczyszczę, zanieczyścićcisz, zanieczyścićczyść, zanieczyścićcił, zanieczyścićczyszczony zanieczyszczać ndk I, zanieczyścićam, zanieczyścićasz, zanieczyścićają, zanieczyścićaj, zanieczyścićał, zanieczyścićany «uczynić nieczystym … Słownik języka polskiego
zapaprać — dk IX, zapapraćprzę, zapapraćprzesz, zapapraćpaprz, zapapraćprał, zapapraćprany pot. «zabrudzić, zawalać» Zapaprać ubranie. zapaprać się, pot. «zabrudzić się, zawalać się» Zapaprał się farbami … Słownik języka polskiego
dobrudzić — dk VIa, dobrudzićdzę, dobrudzićdzisz, dobrudzićbrudź, dobrudzićdził, dobrudzićdzony dobrudzać ndk I, dobrudzićam, dobrudzićasz, dobrudzićają, dobrudzićaj, dobrudzićał, dobrudzićany «całkowicie zabrudzić coś już trochę brudnego» Dobrudzić fartuch … Słownik języka polskiego
napaskudzić — dk VIa, napaskudzićdzę, napaskudzićdzisz, napaskudzićudź, napaskudzićdził posp. «zanieczyścić coś odchodami; zabrudzić coś, nabrudzić» Gołębie napaskudziły na balkonie … Słownik języka polskiego
podeptać — dk IX, podeptaćpczę (podeptaćpcę), podeptaćpczesz (podeptaćpcesz), podeptaćdepcz, podeptaćał, podeptaćany «pognieść, zniszczyć, zabrudzić coś depcząc nogami; zdeptać, stratować» Podeptać trawnik, klomb. Podeptać zapastowaną podłogę. Podeptać… … Słownik języka polskiego
powalać — I dk I, powalaćam, powalaćasz, powalaćają, powalaćaj, powalaćał, powalaćany «zabrudzić, umazać czymś; poplamić» Powalać ręce atramentem. Powalać spodnie o brudną ławkę. powalać się «pobrudzić się, ulec powalaniu, zostać powalanym» Powalać się… … Słownik języka polskiego
