zabrząkać

zabrząkać
a. zabrzękać dk I, \zabrząkaćam, \zabrząkaćasz, \zabrząkaćają, \zabrząkaćaj, \zabrząkaćał
1. «wytworzyć brzęk, zwykle przez potrącenie napiętej struny, uderzenie w metalowy, szklany przedmiot itp.; także: zagrać na jakimś instrumencie byle jak, od niechcenia, niedbale»

Zabrzękać na mandolinie, na fortepianie.

Zabrząkać kluczami, naczyniami, szklankami, pieniędzmi.

2. «o instrumencie strunowym, przedmiocie metalowym, szklanym itp.: wydać przerywany dźwięk przy potrąceniu, uderzeniu»

Zabrząkały szyby, łańcuchy, klucze.

Zabrzękały potrącone garnki.

Struna zabrząkała.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • zabrząkać — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}zabrzękać {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, zabrząkaćam, zabrząkaća, zabrząkaćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wytworzyć brzęk, uderzając czymś o coś metalowego, szklanego itp …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zabrzękać — → zabrząkać …   Słownik języka polskiego

  • zabrzdąkać — dk I, zabrzdąkaćam, zabrzdąkaćasz, zabrzdąkaćają, zabrzdąkaćaj, zabrzdąkaćał → zabrząkać (zwykle w zn. 1) Zabrzdąkać na fortepianie, na gitarze …   Słownik języka polskiego

  • zabrzękać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zabrząkać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”