zacharczeć

zacharczeć
dk VIIb, \zacharczećczę, \zacharczećczysz, \zacharczećcharcz, \zacharczećczał, \zacharczećczeli
«wydać charkot, odezwać się charczącym głosem; zachrapać, zarzęzić»

Konający zacharczał.

Ranne zwierzę zacharczało.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • zacharczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, zacharczećczę, zacharczećczy, zacharczećczał, zacharczećczeli {{/stl 8}}{{stl 7}} wydać charkot; zacząć charczeć; odezwać się charczącym głosem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ranny zacharczał i skonał. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”