Zadeklamować z pamięci.
Zadeklamować z uczuciem.
Słownik języka polskiego . 2013.
zadeklamować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}deklamować I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
otworzyć — 1. Nie mieć do kogo ust, pot. gęby otworzyć «nie ma w pobliżu nikogo, z kim można porozmawiać»: Nie było do kogo ust otworzyć. Powinowaci i znajomi byli poruszeni, zatroskani, ale trzymali się z daleka. M. Ławrynowicz, Diabeł. 2. Nie otworzyć ust … Słownik frazeologiczny
otwierać — 1. Nie mieć do kogo ust, pot. gęby otworzyć «nie ma w pobliżu nikogo, z kim można porozmawiać»: Nie było do kogo ust otworzyć. Powinowaci i znajomi byli poruszeni, zatroskani, ale trzymali się z daleka. M. Ławrynowicz, Diabeł. 2. Nie otworzyć ust … Słownik frazeologiczny
wiersz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «utwór pisany mową wiązaną, ukształtowany przez rytm, często także przez rym; krótki utwór poetycki, charakterystyczny układ takiego utworu» Wiersz okolicznościowy, patriotyczny, miłosny. Wiersze dla dzieci. Wiersz na … Słownik języka polskiego
wydeklamować — dk IV, wydeklamowaćmuję, wydeklamowaćmujesz, wydeklamowaćmuj, wydeklamowaćował, wydeklamowaćowany «wygłosić w sposób artystyczny; zadeklamować, wyrecytować» Z emfazą wydeklamował dwie strofy wiersza … Słownik języka polskiego
wyrecytować — dk IV, wyrecytowaćtuję, wyrecytowaćtujesz, wyrecytowaćtuj, wyrecytowaćował, wyrecytowaćowany 1. «wygłosić z pamięci utwór literacki; zadeklamować» Wyrecytować wiersz. 2. «powiedzieć, wyliczyć coś jednym tchem, bez namysłu» Wyrecytował po kolei… … Słownik języka polskiego
deklamować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, deklamowaćmuję, deklamowaćmuje, deklamowaćany {{/stl 8}}– zadeklamować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wygłaszać utwór literacki z pamięci, w sposób artystyczny (zwykle publicznie); recytować :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
