Zadośćuczynić czyjejś woli, czyimś życzeniom, prośbom, żądaniom.
Słownik języka polskiego . 2013.
zadośćuczynić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zadośćuczynićnię, zadośćuczynićni, zadośćuczynićczyń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wynagrodzić komuś jakąś krzywdę; naprawić szkodę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zadośćuczynić za… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zadośćuczynienie — n I 1. rzecz. od zadośćuczynić. 2. «moralne lub materialne odszkodowanie, wynagrodzenie za coś; rekompensata» Zadośćuczynienie za krzywdę moralną. Dać komuś, uzyskać zadośćuczynienie. Wymagać, żądać zadośćuczynienia … Słownik języka polskiego
pokutować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, pokutowaćtuję, pokutowaćtuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odprawiać pokutę, zadośćuczynić za grzechy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokutować za grzechy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zadośćuczynienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. zadośćuczynić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} wynagrodzenie za wyrządzoną krzywdę, szkodę; także:… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
