- zafalować
- dk IV, \zafalowaćluje, \zafalowaćował«poruszyć się falistym, kołyszącym ruchem, wznosząc się i opadając»
Zafalowała firanka.
Zafalowało zboże.
Chorągwie zafalowały na wietrze.
Tłum zafalował.
Słownik języka polskiego . 2013.
zafalować
Look at other dictionaries:
zafalować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk Ia, zafalowaćluje {{/stl 8}}{{stl 7}} poruszyć się falistym ruchem, unosząc się i opadając; też: zacząć falować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zafalował welon. Trawy zafalowały. Zafalował tłum kibiców na stadionie. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzburzyć — dk VIb, wzburzyćrzę, wzburzyćrzysz, wzburz, wzburzyćrzył, wzburzyćrzony rzad. wzburzać ndk I, wzburzyćam, wzburzyćasz, wzburzyćają, wzburzyćaj, wzburzyćał, wzburzyćany 1. «spowodować burzenie się, kłębienie, falowanie czegoś; zmącić, zwichrzyć,… … Słownik języka polskiego
zakotłować się — dk IV, zakotłować sięłuje się, zakotłować sięował się «zakłębić się, zafalować, wzburzyć się» Woda zakotłowała się w jeziorze. ◊ Zakotłowało się gdzieś (w tłumie, na placu) «(w tłumie, na placu) powstało zamieszanie» … Słownik języka polskiego
