- zagiąć
- dk Xc, \zagiąćgnę, \zagiąćgniesz, \zagiąćgnij, \zagiąćgiął, \zagiąćgięła, \zagiąćgięli, \zagiąćgięty, \zagiąćgiąwszy - zaginać ndk I, \zagiąćam, \zagiąćasz, \zagiąćają, \zagiąćaj, \zagiąćał, \zagiąćany1. «gnąc odchylić w jakąś stronę, w górę lub w dół koniec, brzeg czegoś; gnąc załamać, zakrzywić coś, nadać czemuś kształt wygięty»
Zagiąć drut, pręt.
Zaginać kartki w książce.
Parasol z zagiętą rączką.
2. «podwinąć coś, unieść, zakasać»Zagiąć spódnicę.
Zagiąć rękawy bluzki.
3. pot. «zaskoczyć kogoś trudnym, kłopotliwym pytaniem»zagiąć się - zaginać się «zostać zagiętym; odchylić się, załamać się, wygiąć się»Wiklinowy pręt zagiął się półkoliście.
Zagiął mi się róg kołnierzyka.
Słownik języka polskiego . 2013.