Zahuczał groźnie na dzieci.
Zahuczały działa.
Zahuczało jak w ulu.
Sala zahuczała od oklasków.
Słownik języka polskiego . 2013.
zahuczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, zahuczećczę, zahuczećczy, zahuczećczał, zahuczećczeli {{/stl 8}}{{stl 7}} wydać niski, głuchy, donośny dźwięk, huk; też: zacząć huczeć; odezwać się, zabrzmieć nisko, głucho, donośnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zahuczały … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaryczeć — dk VIIb, zaryczećczę, zaryczećczysz, zaryczećrycz, zaryczećczał 1. «o niektórych zwierzętach: wydać ryk» Krowa głośno zaryczała. przen. «zabrzmieć bardzo głośno; zahuczeć» Zaryczały silniki samolotu. Zaryczały syreny alarmowe. 2. pot. «wrzasnąć,… … Słownik języka polskiego
zawyć — dk Xa, zawyćwyję, zawyćwyjesz, zawyćwyj, zawyćwył 1. «o psie, wilku i innych zwierzętach z rodziny psów: odezwać się wyciem» Pies zawył przeciągle. 2. «wydać przeciągły, niski dźwięk; zahuczeć» Syrena zawyła. Wiatr zawył za oknem. 3. pot. «głośno … Słownik języka polskiego
zawyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIc, zawyćwyję, zawyćwyje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o niektórych zwierzętach: wydać przeciągły, długi, jękliwy dźwięk, odezwać się wyciem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Psy zawyły. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
