zaryczeć

zaryczeć
dk VIIb, \zaryczećczę, \zaryczećczysz, \zaryczećrycz, \zaryczećczał
1. «o niektórych zwierzętach: wydać ryk»

Krowa głośno zaryczała.

przen. «zabrzmieć bardzo głośno; zahuczeć»

Zaryczały silniki samolotu.

Zaryczały syreny alarmowe.

2. pot. «wrzasnąć, krzyknąć, głośno zapłakać»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • zaryczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, zaryczećczę, zaryczećczy, zaryczećczał, zaryczećczeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o niektórych zwierzętach: wydać donośny przeciągły głos, ryk; też: zacząć ryczeć; wydać głos… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • za- — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedrostek tworzący czasowniki oznaczające osiągnięcie celu, skutku, ukończenie procesu, np.: {{/stl 7}}{{stl 8}}zagrać {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 8}}zaśpiewać {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”