chlorowiec

chlorowiec
m II, D. \chlorowiecwca; lm M. \chlorowiecwce, D. \chlorowiecwców
chem. chlorowce «pierwiastki chemiczne VII głównej grupy układu okresowego: fluor, chlor, brom, jod i astat; typowe niemetale najaktywniejsze chemicznie, występują w przyrodzie w postaci związków; stosowane głównie jako środki dezynfekcyjne i utleniające oraz w syntezie organicznej do chlorowcowania; fluorowce, halogeny»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • halogen — m IV, D. u, Ms. halogennie; lm M. y 1. → chlorowiec 2. pot. «typ reflektora samochodowego wyposażonego w żarówkę halogenową» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”