- zakręcić
- dk VIa, \zakręcićcę, \zakręcićcisz, \zakręcićkręć, \zakręcićcił, \zakręcićcony - zakręcać ndk I, \zakręcićam, \zakręcićasz, \zakręcićają, \zakręcićaj, \zakręcićał, \zakręcićany1. częściej dk «obrócić w koło, nadać czemuś ruch obrotowy»
Zakręcić korbą.
Wiatr zakręcił suchymi liśćmi.
◊ Coś zakręciło komuś w nosie «coś wywołało u kogoś uczucie swędzenia w nosie pobudzające do kichania»2. «nadać czemuś spiralny, półkolisty kształt; zwinąć coś, skręcić»Zakręcić włosy.
3. «zamknąć coś za pomocą nakrętki; kręcąc docisnąć, zamknąć coś»Zakręcać kran mocno, słabo.
Zakręcić kurek od gazu.
4. rzad. «wykonać zakręt zmieniając kierunek drogi»Tramwaje zakręcały na pętli.
zakręcić się - zakręcać się1. zwykle dk «obrócić się ruchem wirowym dokoła swej osi, zakrążyć w koło»Zakręcić się w tańcu.
Zakręcił się na pięcie i wyszedł.
◊ Zakręciło się komuś w głowie «ktoś dostał zawrotu głowy»◊ Łzy zakręciły się komuś w oczach «łzy ukazały się w czyichś oczach»2. «pochodzić po niewielkiej przestrzeni (zwykle zaglądając tu i ówdzie); pokręcić się»Zakręcił się po pokoju i wyszedł.
◊ Zakręcić się koło czegoś «poczynić starania w celu załatwienia jakiejś sprawy»◊ Zakręcić się koło kogoś «postarać się o uzyskanie czyichś względów»
Słownik języka polskiego . 2013.