- zamieszkanie
- n Irzecz. od zamieszkać∆ Miejsce zamieszkania «miejscowość, w której ktoś mieszka, w której jest zameldowany»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
osiedlać — ndk I, osiedlaćam, osiedlaćasz, osiedlaćają, osiedlaćaj, osiedlaćał, osiedlaćany osiedlić dk VIa, osiedlaćlę, osiedlaćlisz, osiedl, osiedlaćlił, osiedlaćlony «umożliwiać komuś zamieszkanie gdzieś, osadzać kogoś w jakiejś siedzibie, na jakichś… … Słownik języka polskiego
osiedliny — blp, D. osiedlinyin pot. «zamieszkanie w nowym domu, mieszkaniu; przyjęcie z tym związane» Zaprosić gości na osiedliny … Słownik języka polskiego
przyjąć — dk Xc, przyjąćjmę, przyjąćjmiesz, przyjąćjmij (przyjm), przyjąćjął, przyjąćjęła, przyjąćjęli, przyjąćjęty, przyjąćjąwszy przyjmować ndk IV, przyjąćmuję, przyjąćmujesz, przyjąćmuj, przyjąćował, przyjąćowany 1. «stać się odbiorcą czegoś, wziąć to,… … Słownik języka polskiego
osiedliny — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. osiedlinyin {{/stl 8}}{{stl 7}} zamieszkanie w nowym domu lub mieszkaniu; także: przyjęcie z tej okazji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Urządzić osiedliny. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień