- zamieszki
- blp, D. \zamieszkiszek«rozruchy, niepokoje, wrzenie (wywołane zwykle buntem, przewrotem)»
Zamieszki uliczne.
Wywołać, stłumić zamieszki.
Zamieszki na tle narodowościowym, rasowym.
Słownik języka polskiego . 2013.
zamieszki
Look at other dictionaries:
zamieszki — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. zamieszkiszek {{/stl 8}}{{stl 7}} rozruchy, starcia, niepokoje wywołane sprzeciwem wobec czegoś, kogoś; bunt, zaburzenie, zamęt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zamieszki religijne, uliczne. Stłumić, wzniecić zamieszki … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Talent Zero — Infobox Album | Name = Talent Zero Type = Album Artist = The Analogs Released = 2005 Recorded = 2005 Genre = Punk rock Length = 40:49 Label = Jimmy Jazz Records Producer = Zdzisław Jodko Reviews = Last album = Kroniki Policyjne (2004) This album … Wikipedia
burza — ż II, DCMs. burzarzy; lm D. burz «gwałtowne zakłócenie równowagi atmosferycznej, połączone z silnym wiatrem, często z grzmotami i piorunami oraz z obfitymi opadami» Burza gradowa, śnieżna, huraganowa, z piorunami. Burza na morzu. Zbiera się na… … Słownik języka polskiego
niepokój — m I, D. niepokójkoju; lm M. niepokójkoje, D. niepokójkojów (niepokójkoi) 1. «stan psychiczny charakteryzujący się silnym pobudzeniem, napięciem, trudnościami w skupieniu myśli i działaniu; brak spokoju, równowagi; obawa, lęk» Ciągły, gorączkowy,… … Słownik języka polskiego
prowokować — ndk IV, prowokowaćkuję, prowokowaćkujesz, prowokowaćkuj, prowokowaćował, prowokowaćowany «podżegać do czegoś w ukrytych zamiarach, starać się wywołać u kogoś określoną reakcję; pobudzać do określonych działań na korzyść prowokatora; wyzywać»… … Słownik języka polskiego
rozruch — m III, D. u; lm M. y 1. «wprawienie w ruch, uruchomienie urządzenia technicznego; stan przejściowy w trakcie uruchamiania urządzenia technicznego, zakładu przemysłowego itp. przed osiągnięciem ich właściwego funkcjonowania» Rozruch maszyny,… … Słownik języka polskiego
ruchawka — ż III, CMs. ruchawkawce; lm D. ruchawkawek pot. «rozruchy, zamieszki, wrzenie» Uliczna ruchawka … Słownik języka polskiego
sprowokować — dk IV, sprowokowaćkuję, sprowokowaćkujesz, sprowokowaćkuj, sprowokowaćował, sprowokowaćowany «wywołać (często w sposób przez siebie zamierzony) czyjąś nieopanowaną, nie przemyślaną reakcję; spowodować coś» Sprowokować awanturę, zamieszki.… … Słownik języka polskiego
uśmierzać — ndk I, uśmierzaćam, uśmierzaćasz, uśmierzaćają, uśmierzaćaj, uśmierzaćał, uśmierzaćany uśmierzyć dk VIb, uśmierzaćrzę, uśmierzaćrzysz, uśmierz, uśmierzaćrzył, uśmierzaćrzony 1. «koić, łagodzić, uspokajać» Środki uśmierzające ból. 2. «tłumić,… … Słownik języka polskiego
zaburzenie — n I 1. rzecz. od zaburzyć. 2. lm D. zaburzenieeń zwykle w lm «zakłócenia, nieprawidłowości w działaniu, funkcjonowaniu czegoś; stan odbiegający od normy, zwłaszcza w czynnościach fizjologicznych organizmu» Zaburzenia hormonalne, psychiczne,… … Słownik języka polskiego
