zanieczyścić

zanieczyścić
dk VIa, \zanieczyścićczyszczę, \zanieczyścićcisz, \zanieczyścićczyść, \zanieczyścićcił, \zanieczyścićczyszczony - zanieczyszczać ndk I, \zanieczyścićam, \zanieczyścićasz, \zanieczyścićają, \zanieczyścićaj, \zanieczyścićał, \zanieczyścićany
«uczynić nieczystym, zabrudzić, zawalać, zaśmiecić; wprowadzić do czegoś niewłaściwe składniki»

Zanieczyszczać rzekę, wodę ściekami.

Zanieczyścić powietrze spalinami.

Zanieczyszczony palnik, piec.

Zanieczyszczone ziarno siewne.

zanieczyścić się - zanieczyszczać się «zostać zanieczyszczonym, zabrudzić się»

Garnki zanieczyściły się od spodu sadzą.

Formy drukarskie zanieczyszczają się farbą.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • zanieczyścić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zanieczyszczać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zanieczyszczać — → zanieczyścić …   Słownik języka polskiego

  • zaoleić — dk VIa, zaoleićeję, zaoleićeisz, zaoleićej, zaoleićeił, zaoleićejony «zanieczyścić olejem (zwykle świece zapłonowe w silniku samochodowym)» zaoleić się «zanieczyścić się olejem» …   Słownik języka polskiego

  • zanieczyszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zanieczyszczaćam, zanieczyszczaća, zanieczyszczaćają, zanieczyszczaćany {{/stl 8}}– zanieczyścić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zanieczyszczaćczyszczę, zanieczyszczaćci, zanieczyszczaćczyść,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nakadzić — dk VIa, nakadzićdzę, nakadzićdzisz, nakadzićkadź, nakadzićdził, nakadzićdzony 1. «napełnić pomieszczenie dymem kadzidła» 2. posp. «nadymić, zanieczyścić powietrze dymem» Nakadzić papierosami …   Słownik języka polskiego

  • napaskudzić — dk VIa, napaskudzićdzę, napaskudzićdzisz, napaskudzićudź, napaskudzićdził posp. «zanieczyścić coś odchodami; zabrudzić coś, nabrudzić» Gołębie napaskudziły na balkonie …   Słownik języka polskiego

  • obsrać — dk I, obsraćam, obsraćasz, obsraćają, obsraćaj, obsraćał, obsraćany obsrywać ndk I, obsraćam, obsraćasz, obsraćają, obsraćaj, obsraćał, obsraćany, wulg. «oddając kał, wypróżniając się, zanieczyścić coś» przen. wulg. częściej ndk «obmówić, obgadać …   Słownik języka polskiego

  • opluć — dk Xa, opluję, oplujesz, opluj, opluł, opluty opluwać ndk I, oplućam, oplućasz, oplućają, oplućaj, oplućał, oplućany 1. «opryskać plwocinami, śliną; plując zanieczyścić» Opluć podłogę. 2. «oczernić, oszkalować kogoś» opluć się opluwać się 1.… …   Słownik języka polskiego

  • pobrudzić — dk VIa, pobrudzićdzę, pobrudzićdzisz, pobrudzićbrudź, pobrudzićdził, pobrudzićdzony «uczynić brudnym, zanieczyścić, powalać» Pobrudzić książkę, obrus, podłogę, ubranie. Pobrudzić sobie ręce, twarz, spodnie. Chusteczka pobrudzona szminką.… …   Słownik języka polskiego

  • pokalać — dk I, pokalaćam, pokalaćasz, pokalaćają, pokalaćaj, pokalaćał, pokalaćany 1. książk. «zhańbić, skompromitować, zbezcześcić» Nigdy nie pokalał rąk biciem. Pokalał własne nazwisko. 2. przestarz. «zanieczyścić, powalać kałem» Zły to ptak, który… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”