- zanurzenie
- n I1. rzecz. od zanurzyć.2. «odległość od powierzchni wody do najgłębiej zanurzonego punktu podwodnej części kadłuba statku, łodzi itp.»
Słownik języka polskiego . 2013.
zanurzenie
Look at other dictionaries:
zanurzenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zanurzenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} w statkach podwodnych: odległość od powierzchni wody do części znajdujących się najgłębiej {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
utopić — dk VIa, utopićpię, utopićpisz, utop, utopićpił, utopićpiony 1. «pozbawić życia przez zanurzenie w wodzie, wrzucenie do wody; spowodować, żeby coś znalazło się całkowicie pod wodą» Utopić mysz. ◊ Ktoś utopiłby kogoś, rad by utopić kogoś w łyżce… … Słownik języka polskiego
amalgamacja — ż I, DCMs. amalgamacjacji, blm 1. techn. «proces otrzymywania metali szlachetnych z rud lub koncentratów hutniczych za pomocą rtęci rozpuszczającej te metale i powodującej utworzenie się amalgamatu» 2. techn. «proces wytwarzania na powierzchni… … Słownik języka polskiego
amalgamować — ndk IV, amalgamowaćmuję, amalgamowaćmujesz, amalgamowaćmuj, amalgamowaćował, amalgamowaćowany 1. techn. «otrzymywać metale szlachetne z rud lub koncentratów hutniczych działając na nie rtęcią rozpuszczającą te metale i powodującą utworzenie się… … Słownik języka polskiego
balast — m IV, D. u, Ms. balastaście 1. blm mors. lotn. techn. «dodatkowe obciążenie statków wodnych lub powietrznych nie będące ładunkiem, mające na celu regulację i polepszenie stateczności, zanurzenia, zmiany wysokości lotu itp.; także obciążenie… … Słownik języka polskiego
cynować — ndk IV, cynowaćnuję, cynowaćnujesz, cynowaćnuj, cynowaćował, cynowaćowany «pokrywać przedmioty, głównie stalowe i miedziane, cyną przez natryskiwanie, elektrolizę, zanurzenie w roztopionej cynie itp. celem zabezpieczenia przed korozją; bielić,… … Słownik języka polskiego
jehowita — m odm. jak ż IV, CMs. jehowitaicie; lm M. jehowitaici, DB. jehowitatów rel. «członek sekty powstałej w 1872 r. w Stanach Zjednoczonych, wierzącej w rychłe powtórne przyjście Chrystusa, nie uznającej obrzędów religijnych poza czytaniem Biblii i… … Słownik języka polskiego
kąpiel — ż V, DCMs. i; lm M. e, D. i 1. «kąpanie się, kąpanie kogoś; to, w czym się ktoś kąpie, zanurza, woda przeznaczona do kąpania» Kąpiel w wannie, w jeziorze, w morzu. Kąpiel parowa, powietrzna, słoneczna. Czuć się odświeżonym, odmłodzonym,… … Słownik języka polskiego
ksylometr — m IV, D. u, Ms. ksylometrtrze; lm M. y metrol. «naczynie do pomiaru objętości drewna (zwłaszcza o nieregularnym kształcie) przez zanurzenie go w wodzie i oznaczenie objętości wody wypartej przez to drewno» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
nur — m IV, DB. a, Ms. nurze; lm M. y 1. «całkowite zanurzenie się w wodzie, skok w wodę» zwykle w zwrocie: Dać nura «skoczyć do wody, zanurzyć się w wodzie» przen. «biegnąc schronić się nagle gdzieś; uciec, umknąć» 2. zool. «Gavia, ptak wodny z rzędu… … Słownik języka polskiego
