zapalić

zapalić
dk VIa, \zapalićlę, \zapalićlisz, \zapalićpal, \zapalićlił, \zapalićlony - zapalać ndk I, \zapalićam, \zapalićasz, \zapalićają, \zapalićaj, \zapalićał, \zapalićany
1. «wzniecić ogień, sprawić, że coś się zajmie płomieniem, zacznie się palić, tlić»

Zapalić gaz.

Zapalić zapałkę.

∆ Bomba zapalająca, granat, pocisk zapalający «bomba, granat, pocisk wypełnione mieszaniną palną, używane w czasie działań wojennych do wzniecania pożarów»
∆ Zapalić motor, silnik «wprawić w ruch motor, silnik, spowodować funkcjonowanie motoru, silnika; włączyć, uruchomić motor, silnik»
∆ Motor, silnik zapalił «motor, silnik został uruchomiony, zaczął pracować, funkcjonować»
przen. «pobudzić, zachęcić kogoś do czegoś, wzbudzić, rozbudzić w kimś zapał, entuzjazm, chęć do działania»

Zapalić żołnierzy do walki.

Zapalić kogoś do czynu, do działania.

2. «spowodować, że coś się zaświeci, rozjarzy, stając się źródłem światła; nacisnąć, przekręcić kontakt włączając prąd w instalacji elektrycznej»

Zapalić świecę, świeczki.

Zapalić lampkę, latarkę.

Zapalić światło.

przen. «sprawić, że coś zajaśnieje, zabłyszczy; rozświetlić coś»

Słońce zapaliło blaski na śniegu.

3. pot. «przytknąć płomień zapałki lub zapalniczki do papierosa, cygara, fajki, spowodować rozżarzenie się tytoniu; użyć palącego się papierosa, cygara, fajki wciągając i wydmuchując dym»

Zapalić papierosa, fajkę.

Zapal sobie.

Chcesz zapalić?

Daj zapalić!

zapalić się - zapalać się
1. zwykle dk «zająć się ogniem; zapłonąć, rozpalić się»

Dach się zapalił.

Słoma się zapaliła od iskry.

◊ Zapalić się do czegoś (do jakiejś idei, pracy, do jakiegoś przedsięwzięcia, projektu itd.), do kogoś «nabrać ochoty, entuzjazmu, zapragnąć czegoś mocno, usilnie, z zapałem dążyć do czegoś; zakochać się w kimś»
2. «zostać zapalonym, zabłysnąć światłem; rozbłysnąć»

Zapalały się światła w domach.

przen.
a) «zacząć błyszczeć; zalśnić, zaświecić, zabłysnąć»

Blask, błysk, ognik (gniewu, radości) zapalił się w czyichś oczach.

Oczy czyjeś zapalają się gniewem, radością, radosnym blaskiem, błyskami gniewu.

b) «rozbudzić się w kimś, opanować czyjeś myśli, uczucie»

Gniew, nienawiść zapala się w kimś.

c) «podniecić się, stać się wzbudzonym, unieść się, zapałać (jakimś uczuciem)»

Zapalał się w dyskusji, w rozmowie.

Zapalać się gniewem, miłością, namiętnością.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • zapalić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zapalać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zapalić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zapalićlę, zapalićli, zapalićlony {{/stl 8}}{{stl 7}} pobudzić kogoś do działania;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zapalić — kaganek, kaganiec oświaty zob. oświata. Zapalić komuś, czemuś, dla kogoś, dla czegoś zielone światło zob. zielony 4 …   Słownik frazeologiczny

  • zapalić zielone światło — {{/stl 13}}{{stl 7}} umożliwić, ułatwić robienie czegoś, rozwój, sprawne działanie czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapalić zielone światło dla prywatnej inicjatywy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zapalić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zapalać się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zapalać się – zapalić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zajmować się ogniem, płomieniem; zaczynać się palić, tlić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Las zapalił się od wypalanych traw. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zapalać — → zapalić …   Słownik języka polskiego

  • zapalać — Zapalić kaganek, kaganiec oświaty zob. oświata. Zapalić komuś, czemuś, dla kogoś, dla czegoś zielone światło zob. zielony 4 …   Słownik frazeologiczny

  • zapalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zapalaćam, zapalaća, zapalaćają, zapalaćany {{/stl 8}}– zapalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zapalaćlę, zapalaći, zapalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wzniecać ogień,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pozapalać — dk I, pozapalaćam, pozapalaćasz, pozapalaćają, pozapalaćaj, pozapalaćał, pozapalaćany 1. «zapalić wiele czegoś, zapalić w wielu miejscach; zapalić jedno po drugim» Pozapalać lampy, świece. Pozapalać wszystkie światła. 2. «rozpalić, rozniecić… …   Słownik języka polskiego

  • zaświecić — dk VIa, zaświecićcę, zaświecićcisz, zaświecićświeć, zaświecićcił, zaświecićcony rzad. zaświecać ndk I, zaświecićam, zaświecićasz, zaświecićają, zaświecićaj, zaświecićał, zaświecićany 1. «sprawić, żeby coś świeciło, paliło się, włączyć źródło… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”