- zapić
- dk Xa, \zapićpiję, \zapićpijesz, \zapićpij, \zapićpił, \zapićpity - zapijać ndk I, \zapićam, \zapićasz, \zapićają, \zapićaj, \zapićał, \zapićany1. pot. «wypić coś po przełknięciu czegoś, popić po zjedzeniu czegoś»
Zapił herbatą pajdę chleba.
Zapić wodą pigułkę.
◊ Zapić sprawę «zakończyć korzystne omawianie sprawy piciem alkoholu»2. pot. «napić się alkoholu, wypić, żeby zapomnieć o smutku, zmartwieniu»Chciał zapić dręczący go niepokój.
zapić się - zapijać się pot. «wpaść w nałóg pijaństwa, rozpić się; stracić zdrowie lub życie pijąc nałogowo»Zapił się na śmierć.
Słownik języka polskiego . 2013.