- zapiec
- dk XI, \zapiecpiekę, \zapiecpieczesz, \zapiecpiecz, \zapiecpiekł, \zapiecpieczony, \zapiecpiekłszy - zapiekać ndk I, \zapiecam, \zapiecasz, \zapiecają, \zapiecaj, \zapiecał, \zapiecany1. «piekąc doprowadzić do stwardnienia, zrumienienia powierzchni potrawy»
Zapiec makaron.
Śliwki zapiekane w cieście.
2. tylko dk «piec, wywołać pieczenie, piekący ból»Łzy zapiekły pod powiekami.
Rana zapiekła.
zapiec się - zapiekać się1. «zostać zapieczonym»Pasztet zapiekł się.
2. «zakrzepnąć, zeskorupić się, zaschnąć»Wargi zapiekły się od gorączki.
◊ Złość, wściekłość, gniew zapiekły się w kimś; ktoś zapiekł się w gniewie, w złości, w uporze, w egoizmie «ktoś się zaciął w złości, w gniewie, w uporze, w egoizmie»
Słownik języka polskiego . 2013.