- zapłacić
- dk VIa, \zapłacićcę, \zapłacićcisz, \zapłacićpłać, \zapłacićcił, \zapłacićcony1. «dać pieniądze jako należność za pracę, za towar; wynagrodzić w pieniądzach (także w naturze); uiścić należność»
Zapłacić cło, czynsz, rachunek.
Zapłacić ratę za coś.
Zapłacił za mieszkanie, za wyżywienie.
Zapłacić lekarzowi za wizytę.
Zapłacić sprzątaczce.
Zapłacić gotówką, wekslami.
Zapłacić za coś z góry.
Zapłacić w ratach (ratami).
2. «odwzajemnić się czymś; zareagować na coś; odpłacić się czymś»Zapłacić dobrem za złe.
Zapłacić komuś za swoją krzywdę.
Los jej kiedyś za wszystko zapłaci.
◊ Bóg zapłać «tradycyjna formuła wyrażająca podziękowanie»3. «ponieść przykre konsekwencje czegoś»Zapłacić za własną nieostrożność, nieuwagę.
◊ Ciężko, drogo, grubo zapłacić za coś, zapłacić wysoką cenę za coś «być narażonym na wielkie ofiary, ponieść wielkie koszty, zdobyć coś kosztem dużych wyrzeczeń, ofiar»◊ Zapłacić frycowe, gapowe «ponieść stratę wskutek błędu popełnionego na skutek braku doświadczenia, nieuwagi»◊ Zapłacić własną skórą za coś «dostać lanie za coś»◊ Zapłacić za coś zdrowiem «stracić zdrowie przy czymś, na skutek czegoś, np. podejmując się nadmiernej pracy, zbyt ciężkich obowiązków, zadań»◊ Zapłacić życiem, gardłem za coś «oddać za coś życie; stracić życie, umrzeć»
Słownik języka polskiego . 2013.