- zaprószyć
- dk VIb, \zaprószyćszę, \zaprószyćszysz, \zaprószyćprósz, \zaprószyćszył, \zaprószyćszony - rzad. zaprószać ndk I, \zaprószyćam, \zaprószyćasz, \zaprószyćają, \zaprószyćaj, \zaprószyćał, \zaprószyćany«o pyle, kurzu: dostać się gdzieś, zanieczyścić coś; zabrudzić coś czymś sypkim, zasypać»
Zaprószyć mąką podłogę.
Piasek zaprószył mu oczy.
◊ Zaprószyć ogień «spowodować nieumyślne zapalenie się czegoś przez rzucenie, pozostawienie palącego się papierosa, palącej się zapałki itp.»
Słownik języka polskiego . 2013.