zaprzedaniec

m II, DB. \zaprzedaniecańca, W. \zaprzedaniecańcze (\zaprzedaniecańcu); lm M. \zaprzedaniecańcy, DB. \zaprzedaniecańców

1. przestarz. «ten, kto się dla osobistych korzyści zaprzedał wrogom (ojczyzny); zdrajca»

Ogłosili mnie - rzekł Kmicic - w całej Rzeczypospolitej za okrutnika i hetmańskiego zaprzedańca. (Sienkiewicz)

2. daw. «ten, którego zaprzedano, sprzedano w niewolę; niewolnik»