- chłop
- m IV, DB. -a, C. -u, Ms. \chłoppie; lm DB. -ów1. lm M. ci -i«drobny rolnik, najczęściej prowadzący samodzielną gospodarkę»
Chłop małorolny.
Chłopi pańszczyźniani.
Chłop spółdzielca.
Uwłaszczenie chłopów.
Rządy robotników i chłopów.
Chłopi pracowali na roli.
2. lm M. te -ypot. «dorosły mężczyzna»Wielki, rosły, mocny, tęgi, setny chłop.
To nie dzieciak, to już chłop pod wąsem.
Nasze chłopy dzielnie się spisały.
∆ Byczy, fajny, morowy, równy, swój chłop «godny uznania, dzielny, sympatyczny mężczyzna; zuch, chwat»∆ Pięciu, dziesięciu itp. chłopa «pięciu, dziesięciu mężczyzn»◊ Chłop jak dąb, jak świeca; chłop na schwał; kawał chłopa «dobrze zbudowany, wysoki, silny mężczyzna»◊ Chłop w chłopa «o rosłych, postawnych mężczyznach»◊ Na chłopa wysoki, długi, głęboki itp. «na wysokość dorosłego mężczyzny, o wysokości dorosłego mężczyzny itp.»Pszenica na chłopa.
Śniegu napadało na chłopa.
□ Chłop swoje, czart swoje.□ Chłop strzela, Pan Bóg kule nosi.3. lm M. te -ypot. «mąż, narzeczony, kochanek»Pilnuj swego chłopa.
Dziewczynie przykrzy się bez chłopa.
◊ Chce się jej chłopa «chce wyjść za mąż»□ żart. Jak chłop baby (a. żony) nie bije, to jej wątroba gnije.
Słownik języka polskiego . 2013.