- zapukać
- dk I, \zapukaćam, \zapukaćasz, \zapukaćają, \zapukaćaj, \zapukaćał«lekko w coś zastukać, uderzyć»
Zapukać do drzwi.
Zapukać w szybę.
Słownik języka polskiego . 2013.
zapukać
Look at other dictionaries:
zapukać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, zapukaćam, zapukaća, zapukaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} lekko stuknąć w coś, powodując charakterystyczny odgłos : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś zapukał do drzwi, w okno. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niegłośno — przysłów. od niegłośny (zwykle w zn. 1) Zapukać niegłośno do drzwi. Mówić niegłośno … Słownik języka polskiego
odpukać — dk I, odpukaćam, odpukaćasz, odpukaćają, odpukaćaj, odpukaćał, odpukaćany odpukiwać ndk VIIIb, odpukaćkuję, odpukaćkujesz, odpukaćkuj, odpukaćiwał, odpukaćiwany 1. «odpowiedzieć w umowny sposób pukaniem na pukanie w celu porozumienia się… … Słownik języka polskiego
popukać — dk I, popukaćam, popukaćasz, popukaćają, popukaćaj, popukaćał 1. «zapukać, puknąć kilkakrotnie; postukać» Popukać w szybę. 2. pot. «strzelić kilkakrotnie, spędzić pewien czas na strzelaniu (pukaniu)» Popukać sobie na strzelnicy … Słownik języka polskiego
zastukać — dk I, zastukaćam, zastukaćasz, zastukaćają, zastukaćaj, zastukaćał «uderzając czymś (zwykle twardym) w coś twardego, spowodować charakterystyczny odgłos; wydać taki odgłos wskutek uderzeń; zapukać, zakołatać» Zastukać do drzwi. Zastukać ołówkiem… … Słownik języka polskiego
popukać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, popukaćam, popukaća, popukaćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kilka razy puknąć, zapukać, uderzyć, trącić; postukać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Popukać w stół, w okno. Popukać w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakołatać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa a. VIIIa, zakołataćaczę || zakołataćacę || zakołataćam, zakołataćacze || zakołataćace || zakołataća, zakołataćaczą || zakołataćacą || zakołataćają {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzyć w coś kilka razy, powodując powstanie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
