Zastukać do drzwi.
Zastukać ołówkiem w blat stolika.
Słownik języka polskiego . 2013.
zastukać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, zastukaćam, zastukaća, zastukaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} stuknąć kilka razy; zacząć stukać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zastukać do drzwi. Zastukać ołówkiem w stół. Zastukały obcasy po chodniku. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odstukać — dk I, odstukaćam, odstukaćasz, odstukaćają, odstukaćaj, odstukaćał, odstukaćany odstuknąć dk Va, odstukaćnę, odstukaćniesz, odstukaćnij, odstukaćnął, odstukaćnęła, odstukaćnęli, odstukaćnięty, odstukaćnąwszy odstukiwać ndk VIIIb, odstukaćkuję,… … Słownik języka polskiego
zabębnić — dk VIa, zabębnićnię, zabębnićnisz, zabębnićnij, zabębnićnił, zabębnićniony 1. «uderzyć kilkakrotnie w bęben; zagrać na bębnie; o bębnie: zabrzmieć» Zabębnić na alarm. Zabębnić w takt marsza. Zabębnił bęben. 2. «uderzyć czymś w coś, o coś… … Słownik języka polskiego
zaklekotać — dk IX, zaklekotaćoczę (zaklekotaćocę), zaklekotaćoczesz (zaklekotaćocesz), zaklekotaćocz, zaklekotaćał, rzad. I, zaklekotaćam, zaklekotaćasz, zaklekotaćają, zaklekotaćaj 1. «o bocianie: wydać klekot, dźwięk powstały przy klapaniu dziobem» Bociany … Słownik języka polskiego
zakołatać — dk IX, zakołataćaczę (zakołataćacę), zakołataćaczesz (zakołataćacesz), zakołataćacz, zakołataćał, rzad. I, zakołataćam, zakołataćasz, zakołataćają, zakołataćaj, zakołataćał «uderzając o coś, spowodować głuchy odgłos; zastukać, załomotać»… … Słownik języka polskiego
załomotać — dk IX, załomotaćoczę (załomotaćocę), załomotaćoczesz (załomotaćocesz), załomotaćocz, załomotaćał «spowodować łomot, stuk; mocno zastukać» Załomotali drewniakami po bruku. Załomotać w drzwi, do drzwi. ∆ Serce komuś (w kimś) załomotało «serce komuś … Słownik języka polskiego
zapukać — dk I, zapukaćam, zapukaćasz, zapukaćają, zapukaćaj, zapukaćał «lekko w coś zastukać, uderzyć» Zapukać do drzwi. Zapukać w szybę … Słownik języka polskiego
zatelepać — dk IX, zatelepaćpię, zatelepaćpiesz, zatelepaćlep, zatelepaćał pot. «zatrząść, zachybotać, zastukać» Wóz zatelepał na wyboistej drodze. Zatelepało kimś z zimna, ze złości. zatelepać się 1. pot. «zachwiać się, zachybotać się» 2. pot. «idąc wolno,… … Słownik języka polskiego
zatupotać — dk IX, zatupotaćoczę (zatupotaćocę), zatupotaćoczesz (zatupotaćocesz), zatupotaćocz, zatupotaćał «dać się słyszeć jako tupot; zastukać nogami, butami; zatupać» Zatupotać bosymi nogami na podłodze. W ciemności zatupotały kroki … Słownik języka polskiego
zabębnić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zabębnićnię, zabębnićni, zabębnićnij, zabębnićniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzyć kilka razy w bęben; zagrać na bębnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabębnić na zbiórkę. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
