zarabiać

zarabiać
ndk I, \zarabiaćam, \zarabiaćasz, \zarabiaćają, \zarabiaćaj, \zarabiaćał, \zarabiaćany
1. forma ndk czas. zarobić (p.)
2. «pracować zarobkowo»

Po skończeniu szkoły zaczął zarabiać.

◊ Zarabiać na siebie «mieć wystarczające zarobki na własne utrzymanie»
◊ Zarabiać piórem «utrzymywać się z pracy literackiej, dziennikarskiej»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • zarabiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zarabiaćam, zarabiaća, zarabiaćają, zarabiaćany {{/stl 8}}– zarobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zarabiaćbię, zarabiaćbi, zarabiaćrób, zarabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zarabiać na chleb — Zarabiać na utrzymanie siebie i rodziny Eng. To earn enough to support oneself and one s family …   Słownik Polskiego slangu

  • zarabiać — Zarobić na siebie a) «zarobić na własne utrzymanie»: Ojciec? Matka? To było tak dawno i tak źle, że czasem mi się zdaje, jakby moje życie zaczęło się, odkąd zarabiam na siebie... W. Żukrowski, Tablice. b) «przynieść dochód pokrywający koszt… …   Słownik frazeologiczny

  • zarabiać na dupie — Pracować jako prostytutka Eng. To work as a prostitute …   Słownik Polskiego slangu

  • nabijać kabzę — Zarabiać dużo pieniędzy; wzbogacić bogacić się Eng. To get rich; to make a lot of money …   Słownik Polskiego slangu

  • zgarniać — Zarabiać określoną sumę pieniędzy Eng. To earn a specific amount of money, especially as a salary …   Słownik Polskiego slangu

  • bok — m III, D. u, N. bokkiem; lm M. i 1. «prawa albo lewa strona tułowia człowieka lub zwierzęcia» Położyć się na prawym boku. Przewracać się z boku na bok. Wziąć się pod boki. Zawiesić miecz u boku. ◊ Coś jest pod bokiem «coś jest bardzo blisko, do… …   Słownik języka polskiego

  • pióro — n III, Ms. piórze; lm D. piór 1. «wytwór naskórka ptaków składający się z części dolnej (dudki) i górnej (stosiny), z której wyrastają w dwie strony gęste promienie, tworzące tzw. chorągiewkę; w lm upierzenie» Pióra ptasie puchowe, pokrywowe.… …   Słownik języka polskiego

  • pot — m IV, D. u, Ms. pocie; lm M. y 1. «wodnista wydzielina gruczołów potowych, występująca na całej powierzchni skóry» Obfity, zimny pot. Drobne krople potu. Przenikliwy, ostry zapach potu. Mieć czoło mokre od potu. Wycierać pot z twarzy. Oblewać się …   Słownik języka polskiego

  • czoło — 1. Chmurzyć czoło «zasępiać się, smutnieć»: Gdyby człowiek mógł zapanować nad własnym ciałem, nad chorobą, nad śmiercią... – rozmarza się, po czym natychmiast chmurzy czoło. – Nie znoszę tego Butkiewicza. M. Saramonowicz, Lustra. 2. Rozchmurzyć,… …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”