- zaradczy
- «mający, mogący zaradzić, przeciwdziałać czemuś»
Środki zaradcze.
Słownik języka polskiego . 2013.
zaradczy
Look at other dictionaries:
zaradczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który ma czemuś zaradzić, przeciwdziałać; prewencyjny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Środki zaradcze. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dziecko — 1. Cudowne dziecko «dziecko odznaczające się niezwykłymi, jak na jego wiek, zdolnościami»: (...) był cudownym dzieckiem. (...) Talent rozwinięty bardzo wcześnie – zachowane rysunki ośmioletniego chłopca są nie tylko zdumiewająco dojrzałe, ale… … Słownik frazeologiczny
antidotum — n VI; lm M. antidotumta, D. antidotumtów farm. «środek zmniejszający lub znoszący szkodliwe działanie trucizny na organizm; odtrutka» Antidotum przeciw truciźnie. przen. «środek zaradczy na coś, sposób» Praca to antidotum przeciw nudzie. ‹gr.› … Słownik języka polskiego
dziecko — n II, N. dzieckokiem; lm MDB. dzieci, N. dziećmi 1. «człowiek od urodzenia do wieku młodzieńczego; każdy, niezależnie od wieku potomek w stosunku do rodziców; syn, córka» Rodzone, dorosłe, nieletnie dziecko. Rozkapryszone, rozpuszczone,… … Słownik języka polskiego
kąpiel — ż V, DCMs. i; lm M. e, D. i 1. «kąpanie się, kąpanie kogoś; to, w czym się ktoś kąpie, zanurza, woda przeznaczona do kąpania» Kąpiel w wannie, w jeziorze, w morzu. Kąpiel parowa, powietrzna, słoneczna. Czuć się odświeżonym, odmłodzonym,… … Słownik języka polskiego
lekarstwo — n III, Ms. lekarstwowie; lm D. lekarstwoarstw «substancja chemiczna (lub zespół substancji) mająca pochodzenie roślinne, zwierzęce lub otrzymywana syntetycznie, stosowana w lecznictwie w celu zapobiegania chorobom, ich zwalczania, łagodzenia… … Słownik języka polskiego
odtrutka — ż III, CMs. odtrutkatce; lm D. odtrutkatek «środek zmniejszający lub znoszący szkodliwe działanie trucizny (jadu) na organizm; antidotum» Odtrutka przeciw truciźnie (na truciznę). przen. «środek zaradczy na coś» Taki spacer to odtrutka na… … Słownik języka polskiego
panaceum — n VI; lm M. panaceumcea, D. panaceumceów «hipotetyczny środek leczniczy uważany za skuteczny na wszelkie możliwe choroby; poszukiwany od starożytności» Medycyna nie zna panaceów. przen. «środek zaradczy, sposób na wszelkie kłopoty, trudności»… … Słownik języka polskiego
remedium — n VI; lm M. remediumdia, D. remediumdiów 1. ekon. «dopuszczalne odchylenie od przepisowych wymiarów i ciężarów w przedmiotach znormalizowanych; obniżenie wartości złotej lub srebrnej monety spowodowane jej starciem w czasie obiegu» 2. książk.… … Słownik języka polskiego
wylać — dk Xb, wylaćleję, wylaćlejesz, wylaćlej, wylaćlał, wylaćlali a. wylaćleli, wylaćlany wylewać ndk I, wylaćam, wylaćasz, wylaćają, wylaćaj, wylaćał, wylaćany 1. «lejąc usunąć płyn z jakiegoś naczynia, spowodować rozlanie się płynu po czymś» Wylać… … Słownik języka polskiego
